Podsumowanie czerwca 2018

6 lipca... dziś dzień obrony.

Na wstępie chciałabym napisać, że dzisiaj właśnie będę bronić swoją pracę licencjacką. Trochę się stresuję tym, bo jest to jeszcze przede mną, dlatego trzymajcie kciuki!

A co się działo w czerwcu? Muszę Wam powiedzieć, że potraficie zdziałać cuda. Naprawdę. Wasze życzenia się spełniły. Czerwiec był milion razy lepszy od maja i wcześniejszych miesięcy. Mimo tego, że czułam zmęczenie, albo może przemęczenie, to patrzyłam w końcu z nadzieją na przyszłość. Czarne myśli odeszły, zły humor także. W sumie przez cały czas miałam w głowie wyjazd na wakacje i nadal mam. Nie mogę się doczekać, aż zmienię otoczenie, środowisko i odizoluję się od ludzi. Tego właśnie potrzebuję, całkowity reset mnie wzywa!

W końcu wzięłam się za czytanie stosu książek, który na mnie czekał od początku roku. Brakowało mi tego. Po przeczytaniu kilku rozdziałów czuję, że wraca moja wena twórcza i aż chce mi się tutaj pisać. Poprawia się humor, odchodzą na chwilę problemy.

Oprócz tego wróciłam do latania z aparatem. Odważyłam się w końcu wyjść w plener i pocykać kilka zdjęć. Ci, co obserwują mnie na Instagramie mogli zauważyć moją zwiększoną aktywność. Teraz pilnuję, aby przynajmniej co 2 dni dodawać nowe zdjęcie na profil, w końcu ostatnio zrobiłam ich mnóstwo i za każdym razem nie wiem, na jakie się zdecydować. 

Dodatkowo mogę się Wam pochwalić, że ja, osoba która nigdy w życiu nie mówiła publicznie do swojego telefonu, aby np. zdać relację na story, właśnie tego dokonałam! Szczerze mówiąc, jest to dla mnie wstydliwe, dlatego podziwiam wszystkie te osoby, które potrafią iść przez miasto i mówić do swojego telefonu, tym samym nagrywając na Instastory. Szacun przez duże S! 

W moim przypadku nie było to nagrywanie na story na Instagramie, ale wracając z siłowni, czerwona i spocona (chyba było mi już wszystko jedno) stwierdziłam, że po co mam pisać komuś na Snapie jak było (na trampolinach), skoro: po pierwsze ledwo trzymałam telefon w ręce, więc ciężko było mi pisać; po drugie nikt za mną nie szedł, więc stwierdziłam, że chcę zobaczyć jak to jest mówić do ręki, a raczej do telefonu. W sumie ciekawe doświadczenie i uczucie, może jak będę nad morzem zdam Wam jakąś relację! Podoba mi się to łamanie własnych granic, teraz jestem o krok dalej! 

Jeżeli chodzi o dalsze pokonywanie siebie to... wróciłam do ćwiczeń :)
W czerwcu zaczęłam chodzić dwa razy w tygodniu na ćwiczenia na trampolinach, dokładnie się to nazywa jumping fitness. Dziewczyny, nie zastanawiajcie się, jest to MEGA SUPER sposób na ćwiczenia. O wiele lepsze niż bieganie, ćwiczenia na stepach. Pracuje całe ciało, wszystkie mięśnie. Po pierwszych zajęciach następnego dnia czułam nawet jak kaszlę czy kicham - czyli trening udany. Każdy kawałek ciała się obudził. Nie sądziłam, że tak ciężko jest skakać do rytmu na trampolinie, tutaj nie ma wazeliniary czy udawania, trzeba się naprawdę spiąć, żeby to zrobić dobrze. Nikogo się nie oszuka, że np. nie spina się mięśni i robi ćwiczenia "na odwal", o nie!

Zajęcia podzielone są na etapy. Na początku oczywiście jest rozgrzewka na trampolinach. Następnie przechodzimy do ćwiczeń na trampolinach, pogłębionych skoków, czy jak to się profesjonalnie nazywa. Potem jest zmiana i robimy ćwiczenia na mięśnie brzucha (na trampolinie), czyli różnego rodzaju brzuszki, z obciążeniem lub bez. Następnie przechodzimy do ćwiczeń na trampolinie (o wiele łatwiej jest na trampolinie zrobić skoki z przyciąganiem kolana do góry do brzucha, niż jakbyśmy mieli to robić na twardym podłożu, dzięki temu też nie boli mnie kolano 😎, bo jest amortyzacja). Po tym zazwyczaj przechodzimy do przysiadów, a na końcu jest rozciąganie. Po takim treningu wychodzę szczęśliwa. Naprawdę to się czuje. Oprócz tego oczywiście jestem mokra i czerwona od wysiłku, ale nie jest to wtedy ważne, jak wracam uśmiechnięta do domu. Zmęczona, ale zadowolona. Oficjalnie mówię Wam, że przerzucam się z zumby na jumping fitness. Planuję nawet po powrocie znad morza kupić sobie karnet, bo chcę chodzić regularnie. 

I w sumie na tym mogłabym zakończyć dzisiejszy wpis. Czerwiec był mega pozytywnym miesiącem, mimo tego całego zmęczenia jak pisałam na początku. Za tydzień w piątek wyjeżdżam się resetować nad Bałtykiem, to jedyna myśl jaka napędza mnie teraz do działania. 

PS. Ostatnio zastanawiałam się, czy by nie usunąć fp bloga i nie przenieść się na Instagrama. Nie da rady łapać kilku srok za ogon, bo zawsze któraś ucieknie i tak właśnie fanpage bloga na Facebook'u stoi nieużywany. Co myślicie?